تبیین سیاست خارجی دولت اعتدال از منظر تحلیل گفتمان صالح بلوکی[1]- مهدی خوش خطی[2]- بهمن کشاورز[3]- فرشید جعفری[4] تاریخ ارسال: 21/7/1397 - تاریخ پذیرش: 15/8/1397 چکیده
گفتمان هر دولتی، نظام معنایی حاکم بر ساختار دولت را مشخص میکند که براساس آن، شاهد اتخاذ راهبردها و سیاستهای کلی سیاست خارجی از سوی دولت حاکم هستیم. در چهار دهه حیات نظام جمهوری اسلامی، شاهد حضور گفتمان های متفاوتی بر سیاست خارجی ایران هستیم. گفتمان هایی که بر ساختار تدوین و تصمیم گیری ایران در عرصه داخلی و بین المللی موثر بوده و راهبردهای متفاوتی را برای سیاست خارجی جمهوری اسلامی به ارمغان داشته است. در شکل گیری این گفتمان ها، نقش روسای جمهور قابل توجه است؛ روسایی که با اتخاذ و باور به گفتمانی، نظام معنایی خاصی را برای دولت خود تعریف می کنند و در راستای آن استراتژی و سیاست خارجی کشور را تدوبن و عملیاتی می نمایند. از همین رو در پژوهش حاضر در تلاش هستیم که گفتمان دولت روحانی و تاثیر آن بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران را با کمک چارچوب فکری جیمز روزنا (طرح پیوستگی) بررسی نماییم. خواهیم گفت که تغییر گقتمان عدالت محور دولت احمدی نژاد به گفتمان اعتدال دولت روحانی و اتخاذ سیاست مبتنی بر آرمانخواهی واقع بینانه، تفاهم و تعامل را سرلوحه رفتار و گفتار دستگاه دیپلماسی ایران کرده و بهبود روابط در چارچوب بازی برد-برد را با دیگر دولت ها برای سیاست خارجی ایران بدنبال داشته است. واژگان کلیدی:دولت، سیاست خارجی، گفتمان، اعتدال، مدل پیوستگی
[1] - دانشجوی دکتری، گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه آزاد، واحد زنجان، ایران
sboloky@yahoo.com
[2] - استادیار و عضو هیئت علمی، گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه آزاد، زنجان، ایران
m.khoshkhtti@yahoo.com
[3] - استادیار و عضو هیئت علمی، گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه آزاد، زنجان، ایران
b.keshavarzghasemabadi@yahoo.com
[4] - استادیار و عضو هیئت علمی، گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه آزاد، زنجان، ایران
farshid-jafari@yahoo.com
ابتدای صفحه