کنش بلاغی و اروپایی شدن ترکیه حسین مفیدی احمدی[1]- علی اصغر کاظمی[2] چکیده: این مقاله در پی بررسی اروپایی شدن ترکیه در چارچوب کنش بلاغی است. به نظر میرسد کنش بلاغی به معنای استفاده بازیگران از یک مجموعه سازمان یافته از ادعاها که هدفش متقاعدکردن مخاطبان عمومی و/ یا رقبای خارجی و داخلی برای پذیرش ترجیهات مورد نظر این بازیگران و/یا مشروعیت زدایی از ترجیهات رقبا است، در روند اروپایی شدن ترکیه به معنای انطباق با هنجارهای اتحادیه اروپا نقش مهمی بر عهده داشته است. در واقع با وجود اهمیت"کنش راهبردی" و "کنش ارتباطی" به ترتیب به معنای تلاش برای "حداکثر سازی منفعت" و "درک استدلالی از رفتار معتبر"در روند اروپایی شدن ترکیه، با حضور و نقش آفرینی مستمر کنش بلاغی بوده است که در ترکیه، حتی پس از کاهش اعتبار اتحادیه اروپا در سپهر اجتماعی و سیاسی این کشور و تضعیف عامل شرط گذاری این نهاد، اصلاحات مرتبط با فرایند الحاق به اتحادیه اروپا کم و بیش استمرار داشته است. در این نگاه، هم نخبگان سیاسی حاکم و هم احزاب مخالف دولت به همراه جامعه مدنی و رسانهها، بیشتر از "کنش بلاغی" در معنای استفاده راهبردی از استدلالهای هنجار محور مرتبط با هنجارهای اروپایی و مشروعیت زدایی از کنشهای رقبا توسط این هنجارها، بهره بردهاند. واژگان کلیدی: اتحادیه اروپا، ترکیه، اروپایی شدن، کنش راهبردی، کنش ارتباطی، کنش بلاغی
[1] - دانش آموخته دکتری، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران selnocs@gmail.com
[2] - استادیار و عضو هیات علمی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران: نویسنده مسئول aaakazemi@hotmail.com
)