در این پژوهش سعی شده با رویکرد روشی کتابخانهای و شیوةه پردازش توصیفی – تحلیلی محور اصلی اندیشه مولوی و همچنین پارهای از اندیشههای سیاسی وی با استناد به کتاب «مثنوی معنوی» نمایانده شود. از این روی با استفاده از نظریه عشق به عنوان مرکز اندیشههای مولوی به صفاتی چون: تواضع، رضا و تسلیم (در برابر خداوند) در باور او میپردازیم و در این راستا به اندیشههای سیاسی او رهنمون میشویم. اندیشههایی همچون: اصالت تکثر، تساهل و دوری از تعصب و شاد زیستن و ناشایستههای حکومتی که پایه و اساس دموکراسی در اندیشههای سیاسی او هستند.
ابتدای صفحه